Na de pauze in het parkje aan de Thames Gravesend via het centrum en wat roundabouts verlaten. Nog even door de industrie en langs een megabouwput of steengroeve van de NCR1 afgeweken (wegens te hoge heuvels) om korter langs de kust te blijven. Nog wat gekronkel en via de voetgangers-/fietsersbrug over Ebbsfleet International Railwaystation verder de helling op gereden naar Swanscombe om uiteindelijk op de vrij drukke London Road te komen naar Dartford. Bergop en -af door het verkeer, met gelukkig quasi altijd een vrije busbaan waar ook de fietsers mochten rijden. We staken (bergaf) zelfs nog een bus voorbij (die stilstond aan een halte).
Eindelijk in Dartford centrum geraakt waar we een stop bij de Subway niet konden missen. Ieder een broodje en een koekje verder mochten we van de manager onze drinkenbussen nog vullen met ijs. Mooie service voor twee oververhitte fietsers.
Verder over het fietspad naast een grote baan Dartford uit om uiteindelijk op de Thames Path te komen. Prachtig fietsen vlak naast de Thames. Na een tijdje duikt de skyline van Londen op, met prominent in beeld de skyscrapers van Canary Wharf in de Docklands. Ook de O2arena duikt al snel in beeld. Bangelijk zicht, daarvoor alleen al was deze tocht de moeite waard. Ze hadden hier ook weer wel poortjes, of eigenlijk een soort van sas om die motorfietsen en de quads te mijden. Natuurlijk waren ook deze niet echt berekend op de lengte en hoogte van onze fiets, dus de hindernissen dienden genomen te worden met de fiets verticaal. Weer niet echt handig dus....
Na een tijdje ging het pad een stukje van de dijk af en reden we naast een gebouw waar een stuk glijbaan uitstak. EEN ZWEMBAD !!! Op mijn stokers :"Toe papa, gaan we zwemmen?", kon ik geen neen zeggen. De fiets op slot in het fietsenrek en de bagage binnen in een onderhoudsruimte en we konden gaan zwemmen. Een binnenzwembad deze keer en druk. Golfslagbad, wedstrijdbad om banen te zwemmen en enkele glijbanen, maar daar was het zo druk dat we die maar over hebben geslagen. Om in het diep te zwemmen moest Len eerst nog een zwemtest afleggen. Dan kreeg hij een blauw armbandje en mocht hij zwemmen waar hij wilde. Na een uurtje in de golven en wat baantjes zwemmen hadden we het wel gezien in het overvolle zwembad en fietsten we verder.
De oorspronkelijk planning was om via Woolwich Road naar Greenwich te rijden, maar gezien het pad naast de Thames zo goed meeviel wilden we daar terug naartoe. Dat pad liep echter dood in een woonwijk en we geraakten uiteindelijk toch tussen het verkeer op de baan naar Greenwich. Ik ondernam nog een poging om dichter bij de rivier te geraken, maar die leidde ons wel naar de Millennium Dome, maar niet naar het Thames path.
Aan de O2 toch weer fietsersbordjes gevonden van de NCR 1, maar die leidden ons na veel gekronkel en bouwwerven toch terug naar de grote baan die we dan maar volgden. Om de hoek verscheen uiteindelijk toch ineens de Thames én de Cutty Sark, de driemaster die in Greenwich op het droge ligt.
We hadden het dus gehaald! Even sightseeing aan de Thames en de Cutty Sark, om achter de hoek het IBIS hotel te vinden. Inchecken, fiets in de luggage room (ging net) en crashen op het bed. Ze hadden ons in de laatste kamer op de bovenste verdieping gestoken, toeval?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten