Fly Emirates

Snel nog een stukje verslag, voor de feiten door de gaten mijn afstervend geheugen sijpelen...

Na ons bezoekje aan de Tower Bridge was de middag alweer ruim gepasseerd en gezien we in de late namiddag onze fiets moesten ophalen in de IBIS van Greenwich was er niet veel tijd meer over om te nog te gaan sightseeën. Eén attractie had ik toch nog graag gedaan: De Emirates Air Line. Als alternatief voor een ritje in de dure London Eye (£19,20+£12,30) kan je de lucht in voor een fractie van die prijs. We betaalden £4,30 voor een enkele rit bovenop onze dagkaart voor de underground. In de plaats van een rondje te draaien in een rad neem je plaats in een ruime comfortabele cabine voor een vlucht over de Thames. Vanuit de stad (Tower Hill) neem je de DLR richting Beckton en stap je uit bij het station Royal Victory. Een korte wandeling (wel een beetje zoeken) brengt je bij Emirates Royal Docks, het vertrekstation van kabelbaan en kortbij de London City Airport.

Het was helemaal niet druk, we wachtten even en hadden een cabine helemaal voor ons zelf. Handig om weten voor de fietsers: Je mag een fiets meenemen tijdens de rit. Ik had van tevoren eens geïnformeerd of er ook een tandem mee kon,  maar dat was helaas niet het geval.

Het uitzicht was magnifiek. We vlogen over de Thames naar North Greenwich en zagen vlakbij de O2-arena (Millennium Dome) en de oude dokken, iets verder de wolkenkrabbers van Canary Wharf, en nog wat verder in de verte the Shard, Londens hoogste gebouw en de city met de 'Augurk'.

Een aanrader dus, al ligt de Air Line wel een beetje buiten het centrum. Je hebt er ook een metroticket tot zone 3 voor nodig, maar de rit met de DLR is voor kinderen ook wel leuk. In deze automatische treinen is geen chauffeur of stuurcabine, wat maakt dat je (als er plaats is) vooraan kan gaan zitten en recht vooruit kan kijken. Met een beetje fantasie speelt je kind zelf voor machinist.

Antwerpen autovrij !

Tussendoor even reklam maken voor een geweldig fietsevenement van't weekend:
http://www.antwerpenautovrij.be/

En check ook CittA, de weekendend bijlage van de Gazet, die helemaal in het teken van de fiets staat en waarvan de Deense fietsideeën in elke Vlaamse stad of gemeente zouden moeten doordringen.

http://www.gva.be/regio-antwerpen-stad/antwerpen/flaneren-fietsen-en-koersen-tijdens-antwerpen-autrovrij.aspx

Londen baby!

Het bed van de Ibis was goed, ik zou het verdorie mee naar huis genomen hebben mocht het in de bagage hebben gepast. Het weer daarentegen, dat was niet om over te stoefen. Gewekt door donder en regen spoedden we ons niet al te veel om weg te geraken. Tegen een uur of tien vonden we het toch wel goed geweest en met de regenjassen in de aanslag trokken we naar beneden om de stad in te gaan.  Van de vriendelijke dame aan de balie mochten we de fiets in de bagageruimte laten staan tot in de late namiddag en dus trokken we met de DLR naar de City. Een snelle sandwich van de Subway deed dienst als ontbijt. Een broodje met kip en groente en kaas, ongezond kan dat toch niet zijn hé.

Len had in een boek van Londen over de "augurk" gelezen, een (i)conische wolkenkrabber van architect Norman Foster. We hadden hem al gezien vanaf het Thames Path toen we aan het fietsen waren en vanaf de overkant in Greenwich, maar nu wilden we hem eens van dichtbij zien. Met de gps in de aanslag zochten we onze weg vanaf Tower Hill. Na wat zoeken zagen we ineens de "Gherkin" weerspiegelen in de glasgevel van het gebouw ernaast. Cool! We waagden het even binnen te gaan in de lobby van de kantoren, maar de brede securityman deed ons snel weer buiten gaan. Een rondje rond het gebouw leerde ons dat we ook zo in het gebouw konden... aan de andere kant was er stomweg een gazettenwinkel en een tearoom.  De contrasten zijn trouwens wel groot in de Londense City. Naast de skyscrapers staan simpele huisjes en oude gebouwen in een wirwar van straten en straatjes.

Volgende op Len zijn to do lijstje was een ritje met een echte Londense dubbeldekkerbus. Om het nog wat Londenser te maken namen daarvoor een bus die over de Tower Bridge reed. We konden zelfs vooraan van boven zitten. Met de fiets waren we trouwens sneller geweest. De bus stond een hele tijd vast in het verkeer. :-( 


Aan de overkant van de bridge stapten we af en namen de trap naar beneden, waar we de rondleiding door de brug startten vanaf de Engine Room. Door steenkool aangedreven stoommotoren en olievijzels bedienden de mechaniek om de brug omhoog te takelen als er boten door moesten. Nu staan ze werkeloos te blinken want tegenwoordig zijn de motoren elektrisch. Leuk voor kinderen waren de proefopstellingen waar je met hydraulische druk en balans kon experimenteren. Len kreeg ook een "paspoort" en kon tijdens de exhibition stickerblaadjes verzamelen om er op te kleven. Na de machinekamer moesten we terug de brug op om ons aan te melden aan 1 van de torens waar we direct met de lift omhoog gingen.

Boven in de toren speelde een projectie met levensgrote figuren over het ontstaan van de brug. Met Queen Victoria, architect Horace Jones,...Heel knap gedaan en met wat vertaalwerk vond ook Len het heel geslaagd. Vooral dat de architect al dood was eer de brug af was vond hij wel grappig... hmmf...

 

Hot time - Summer in the city

Nog efkes om onze laatste dagen ook voor de eeuwigheid te bewaren...

Na wat te zijn bekomen en een douche toch terug op pad, want in Londen kan je toch niet zomaar op je kamer blijven zitten, en zeker niet als je maar goed 1 dag te spenderen hebt. Gezien Len de Thames Clipper wat te traag vond namen we de DLR naar de city. Eerst naar de Big Ben natuurlijk, dé landmark die Len zeker gezien wilde hebben. Vanaf Westminster heb je aan de andere kant van de Thames ook zicht op de London Eye, dus dat was mooi meegenomen.

 

Een iets langer dan gehoopte wandeling (Dorst! Honger!) door het met picknickers, boozers en zonnende medemensen bezaaide St.James Park bracht ons bij Buckingham Palace. Geen wachters met berenmuts te zien, dat was wel een tegenvaller. Wat foto's en een klimpartij op een leeuw van het standbeeld later wandelden we verder door Green Park, waar vanalles in orde was gebracht voor de "Prudential Bike Ride", een fietsmanifestatie door Londen die we net zouden missen. Jammer, ze verwachtten namelijk een 20.000 fietsers om door Londen en omstreken te fietsen, zowel profs als amateurs. Anyway, terug de underground in om een halte verder bij Picadilly Circus terug boven te komen. Even in bewondering voor de lichtreclames, dan de McDonald's in voor ons laat avondmaal. We rammelden van de honger dus dat ging er wel in.

 

Wat er ook nog wel in zou gaan waren M&M's naar het schijnt. Dichtbij Picadilly Circus is dus ook M&M's World. 4 verdiepingen vol snoepplezier! De chocoladewalm komt je alvast tegemoet als je binnenkomt. Na een uurtje buiten gegaan met een m&m golfbal voor nonkel Tom en 715gram m&m's als souvenir.... en ook een beetje voor onderweg. Drukdrukdruk trouwens tussen Leicester Square en Picadilly Circus. Zoveel volk jong, niet te doen! Omdat we aan Tower Bridge moesten overstappen van de tube naar de DLR hebben we nog even rondgewandeld bij de Tower en de bijhorende Bridge by night. DLR op en na nog een overstap op het juiste spoor naar Greenwich. Zalig bed en dito kamer in de Ibis trouwens. Luxe! En nog onvoorzien gratis wifi ook!